یکی از روش های مقاوم سازی ساختمان های بتنی استفاده از پوشش بتنی در پیرامون المان های مختلف از قبیل دیوار برشی، ستون و تیر می باشد. در این روش ابتدا سوراخ های به فواصل معین در وجوه پیرامونی  المان های ضعیف ایجاد می گردد. سپس یک مش فولادی با آرماتورهای آجدار در پیرامون عضو مورد نظر قرار می گیرد. اندازه و فاصله این آرماتورهای فولادی با استفاده از نتایج تحلیلی طراحی میگردد. سپس سوراخ هایی ایجاد شده  توسط چسب اپوکسی پر شده و آرماتورهای دوخت L شکل  در داخل آن قرار می گیرد.قالب هایی  در پیرامون عضو قرارداد شده و داخل آن توسط بتن پر می گردد.  پوشش بتنی جدید به همراه آرماتورهای آن باعث افزایش مقاومت و شکل پذیری المان سازه ای موجود می گردد.  این روش می‌توانند برای افزایش مقاومت کمانشی ستونها، مقاومت و شکل پذیری تیرها، ستونها و دیوارهای برشی مورد استفاده قرار بگیرد.

میزان و فاصله سوراخ های ایجاد شده در عضو باید به گونه ای باشد که باعث ایجاد ضعف عمده  در المان موجود نگردد. همچنین در هنگام اجرای عملیات سوراخکاری باید دقت نمود که  سر مته  باعث قطع آرماتور  ستون نگردد.  در صورت برخورد سرمته با آرماتور باید دستگاه  دریل  از سوراخ بیرون شده و سوراخ جدیدی در کنار آن ایجاد شود  تا هیچ آرماتوری قطع نگردد.

ژاکت بتنی چیست؟

ژاکت بتنی یک روکش برای عضو بتنی است که از میلگردهای فولادی و بتن تشکیل شده است. برای اجرای ژاکت بتنی ابتدا شبکه ای از میلگردها را بر روی عضو قدیمی آرماتور بندی می کنند و سپس بعد از قالب بندی آن را بتن ریزی می کنند. ژاکت بتنی مقاومت خمشی و برشی ستون را افزایش می دهد و افزایش شکل پذیری ستون در این حالت کاملاً مشهود است.

چه زمانی از ژاکت بتنی استفاده می شود؟

برای اینکه بدانیم چه زمانی باید از این روش مقاوم سازی برای ستون را انتخاب کنیم باید شناخت درستی از خسارت های احتمالی ساختمان در وقوع زلزله داشته باشیم. از جمله مواردی که استفاده از ژاکت بتنی برای مقاوم سازی ستون مناسب به نظر می رسد می توان در مواردی که میزان آسیب های وارده به ستون زیاد باشد و یا در مواردی که ستون قادر به تحمل نیروهای فشاری و همچنین نیروهای جانبی وارده نباشد اشاره کرد.

آیا از ژاکت بتنی به معنای پوشاندن تمامی وجوه ستون  است؟

خیر، ستون می تواند در یک و یا وجه های بیشتری روکش شود. مسئله مهم در افزودن ژاکت بتنی تامین پیوستگی بین عضو موجود و ژاکت است. توجه شود که طرح ژاکت با توجه به تقاضای (بارهای) موجود بر روی ستون انجام می شود و ممکن است طرح به استفاده از روکش ضخیم یا نازک یا درصد فولاد زیاد و کم منجر شود. برای این مسئاه حتما باید ماهیت بارهای وارده به عضو دقت داشت.

 مزایای روش مقاوم سازی با ژاکت بتنی چیست؟

• مکان اصلاح همزمان کلیه مشکلات سختی و مقاومتی در قابهای بتنی
• اصلاح اتصالات در قاب ها
• امکان اصلاح باربری ثقلی ستون ها
• سهولت ایجاد پیوستگی بین اعضا
• عدم نیاز به پوشش ضد حریق

معایب روش مقاوم سازی با ژاکت بتنی چیست؟

• افزایش ابعاد سازه و به هم ریختن معماری ساختمان
• نیاز به تخریب گسترده در عضو و اطراف عضو

تغییر در سختی سازه و احتمال ایجاد نامنظمی پیچشی در  سازه و گسترش نیروهای اضافه در اعضا

افزایش وزن ساختمان

مدت زمان زیاد جهت انجام این روش مقاوم سازی

هزینه بسیار انجام این روش مقاوم سازی (تخریب، قالب بندی، بتن ریزی پیچیده، اشغال فضای مفید و …)